बाप चंदनापरीस
सोनं झालं जीवनाचं
किती ऊगाळलं तरी
बाप लेणं सुगंधाचं

जन्म परीसस्पर्शाचा
झाला तुझ्या असण्याने
दुःखे भिऊन पळाली
धीरोदात्त वागण्याने

बाप झाला सदोदित
माझ्या सुखाचा सोबती
त्याच्यामुळे स्वर्ग होता
माझ्या अवतीभवती

नशीबात फुलवल्या
सोनसळी फुल बागा
लेकरांच्या सुखासाठी
झाला मखमली धागा

बाप सात्विक देऊळ
मंद समईची ज्योत
बाप मुर्ती विठाईची
वसे मनी मंदीरात

बाप निरभ्र आभाळ
शांत निरव सागर
प्रेम गंगा भासे जणू
बाप निखळ निर्झर

बाप सौंदर्य लेवून
वसे माझ्या पापणीत
खानदानी रूप त्याचे
साठवते नजरेत

खोडकर बाळ जणू
कधी संचारे अंगात
देवभोळापणा दिसे
निरागस स्वभावात

बाप काळीज आईचं
बाप दैवत भाग्याचं
पोटी त्याच्या जन्मी आले
झालं सार्थ जगण्याचं

.    .    .